Dag 10: Verboden liefde met Toetoet
Door: Janne Brokking
Blijf op de hoogte en volg Werkgroep
10 Augustus 2018 | Oeganda, Bukulula
Deze jongen word namelijk Toetoet genoemd (zelf bedacht door ons). Hij was de afgelopen dagen al veel naar haar opzoek, om een praatje te maken. En ze heeft zijn hart veroverd. Hij heeft een roos gekocht met de liefdevolle woorden “I love you” erop. Het was nog net geen serenade, maar Marit stond met haar mond vol tanden. Maar helaas ze heeft al een Nederlandse knappe jongen aan de haak geslagen en dus gaat dat feest niet door.
Aan het eind van de ochtend vertrok de space car van William weer naar Masaka voor een rondje boodschappen. William beloofde deze keer op tijd te zijn als een Engelsman. Hij was gelukkig maar een half uur te laat. Marilyn, Daan, Maurits & Janne kregen de eer om mee te gaan. Daar hebben we weer een dikke pot mayonaise gekocht en als klap op de vuurpijl hebben we daar ook nog een aantal bussen Pringels gescoord.
De andere medereisgenoten stonden ondertussen weer een aantal stenen over te gooien, het dagelijkse ritueel op de bouwplaats. Maar we blijven positief, er worden al een aantal mooie dingen gebouwd. Ook gaat het verven gestaagd door. We hebben gisteren ons tweede lokaal afgerond. Mooi blauw is namelijk niet lelijk. William en zijn team waren zo gecharmeerd van onze verfkunsten dat ze graag willen dat we nog een lokaal omtoveren tot sky blue. Vandaag is ons verfteam daaraan begonnen. Maandag hopen we de lerares van dit lokaal weer blij te maken met een mooi stukje kunst.
Aan het eind van de middag was het tijd om een gezin te bezoeken. Omdat we zoals gewoonlijk ruim een uur weer moesten wachten, mochten we nu in plaats van lopend, rijdend naar het gezin toe. Na een barre rit met veel hobbels en kuilen, (denk aan kuilen net zoals een droogstaande rivier) wat veel spanning opleverde of dat het busje zal omvallen of niet, kwamen we veilig aan. Dit hebben we te danken aan een paar zwaar gewichten achterin (ik noem geen namen) die hun gewicht verdeelden door naar voren te leunen. Hierdoor kwam het busje gelukkig weer naar boven.
Iedereen werd wel even stil toen we gearriveerd waren bij dit gezin. Want het gezin bestond uit een dove moeder met zes kinderen die van verschillende mannen waren. Ze sliepen in een zelfgemaakte tent met hout en golfplaten. Het kwam er op neer dat de vrouw een aantal jaar gewerkt heeft bij verschillende mensen en daar is misbruikt. Ze kreeg namelijk betaalt voor 2 dagen terwijl ze 3 dagen hard werkten. Gelukkig is ze nu met haar kinderen in goede handen en wordt ze geholpen door William en haar buren. De moeder van de kinderen kan hele mooie matten maken die ze dan kan verkopen op de markt. Hierdoor kan ze haar kinderen voeden. De kinderen mogen dankzij het project van “the real shepherd school” gratis naar school.
Wij hadden wat hygiëne spullen meegenomen en eten. Hier was ze ons ontzettend dankbaar voor. We sloten af met gebed en een mooi woord van William waarin hij vertelde dat we haar voeden zoals Jezus zij dat we onze naasten moesten voeden. Dit was een herinnering die we mee naar huis moesten nemen.
Na deze ontmoeting startte we de auto’s weer en reden we terug naar het project. Daar werd het eten al weer voor ons bereid. ’ s Avonds hadden we zoals gewoonlijk even een momentje samen met het groepje “SOAP”. Op deze manier konden we de dag goed afsluiten en met veel enthousiasme het weekend in gaan. Morgen is namelijk de grote dag: ‘de sportdag’. We zijn allemaal erg benieuwd. Aan deze blog komt helaas ook weer een eind. ik wil deze vlog afsluiten met heel veel groetjes van ons!
Namens Janne,
Dikke Bukulula
-
10 Augustus 2018 - 21:22
Nel:
Wat mooi om jullie belevenissen zo te kunnen volgen! Veel plezier morgen met de sportdag en passen jullie goed op Marit! -
10 Augustus 2018 - 23:14
Ais En Janny:
Mooi geschreven, wat een belevenissen -
11 Augustus 2018 - 09:04
Carola En Edward :
Haha, Marit! Niet teveel met die blonde krulletjes wapperen...
Leuk om jullie verhalen te lezen! Fijne sportdag vandaag. -
11 Augustus 2018 - 09:10
Hans Brouwer:
Super gaaf om jullie verhalen te lezen. Zo veel herkenbaars in jullie mooie verhalen. Mooi om te horen dat jullie weer veel kunnen betekenen in Bukulula. Wees goed voor William maar vergeet ook niet zijn vrouw Sara die op de achtergrond altijd zoveel doet. Groet ze maar namens hans en Karen ( van de voorlichtingsavond)
Verder ook mooi om te horen dat jullie niet alleen geven maar dat alles daar jullie ook dingen brengen. Hopelijk kunnen jullie dat meenemen naar NL.
Blijf genieten en jullie goede werk doen!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley